Money - niezwykle energetyczny utwór rocka progresywnego z mocnym akcentem bluesowym

blog 2024-12-10 0Browse 0
Money -  niezwykle energetyczny utwór rocka progresywnego z mocnym akcentem bluesowym

“Money”, wydany w 1973 roku na albumie “The Dark Side of the Moon” brytyjskiej grupy Pink Floyd, to utwór, który od lat budzi skrajne emocje. Niektórzy krytycy nazywają go “najlepszym kawałkiem rocka progresywnego wszechczasów”, podczas gdy inni twierdzą, że jest zbyt pretensjonalny i eksperymentalny. Bez względu na opinię, “Money” jest niezaprzeczalnym klasykiem, który pozostawił trwały ślad w historii muzyki.

Utwór rozpoczyna się od charakterystycznego, powolnego brzmienia gitary basowej Rogera Watersa, które stopniowo nabiera tempa i intensywności. Dołącza perkusja Nicka Masona, tworząc rytmiczną bazę dla riffu gitarowego Davida Gilmoura. Gilmour w “Money” przejawia swój mistrzowski warsztat, kreując zarówno agresywne partie solowe, jak i melodyjne refreny.

Teksty utworu są równie interesujące jak jego muzyka. Waters, autor słów, opisuje materializm i pazerność współczesnego społeczeństwa. W tekstach pojawiają się metafory związane z pieniędzmi, które traktuje jako symbol władzy i kontroli. “Money” to krytyka systemu kapitalistycznego, który według Watersa prowadzi do degeneracji moralnej i pogłębiania nierówności społecznych.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech “Money” jest jego zmienna struktura. Utwór przechodzi przez kilka różnych faz, od spokojnego wstępu po energetyczne solo gitarowe. To właśnie ta różnorodność czyni go tak interesującym i niepowtarzalnym.

Pink Floyd - legenda rocka progresywnego

Pink Floyd to brytyjska grupa rockowa, która powstała w 1965 roku w Londynie. Zespół znany jest ze swoich eksperymentalnych kompozycji, ambitnych tekstów i spektakularnych występów na żywo. Do najbardziej popularnych albumów Pink Floyd należą:

  • “The Piper at the Gates of Dawn” (1967): Debiutancki album grupy, który ujawnił jej psychdeliczny charakter.
  • “Atom Heart Mother” (1970): Długi, instrumentalny utwór tytułowy stał się klasykiem rocka progresywnego.
  • “Meddle” (1971): Album zawierający utwór “Echoes”, który jest uważany za jeden z najlepszych utworów Pink Floyd.
  • “The Dark Side of the Moon” (1973): Największy komercyjny sukces grupy, zawierający takie hity jak “Money”, “Us and Them” i “Time”.

Pink Floyd rozpadł się w 1995 roku, ale jego muzyka nadal cieszy się ogromną popularnością na całym świecie. Zespół sprzedał ponad 250 milionów płyt, a jego koncerty były jednymi z najbardziej spektakularnych wydarzeń muzycznych w historii.

Analiza “Money” - struktura i instrumenty

Utwór “Money” jest złożony z kilku części:

  • Wstęp: Zaczyna się od charakterystycznego riffu gitary basowej Rogera Watersa, który buduje napięcie. Dołącza perkusja Nicka Masona, tworząc rytmiczną bazę dla utworu.
  • Zwrotka: Gilmour wchodzi z melodyjnym riffem gitarowym, a wokalista David Gilmour śpiewa o materializmie i pazerności.
  • Refren: Refren jest chwytliwy i energetyczny, z charakterystycznym klaksonem, który dodaje humoru do tekstu o pieniądzach.
Instrument Wykonawca Opis
Gitara basowa Roger Waters Głównie odpowiada za linię melodyczną w zwrotkach i refrenie.
Gitara elektryczna David Gilmour Tworzy agresywne partie solowe oraz melodyjne riffy.
Perkusja Nick Mason Utrzymuje rytm i dodaje dynamizmu utworowi.
Klawiatura Richard Wright Dodaje atmosferyczne dźwięki, a także gra charakterystyczny riff klaksonowy w refrenie.

Wpływ “Money” na muzykę

Utwór “Money” miał ogromny wpływ na muzykę rockową. Jego eksperymentalna struktura i niekonwencjonalne podejście do tekstów zainspirowało wiele innych zespołów. “Money” stał się również popularnym utworem w filmach, reklamach i serialach telewizyjnych.

Podsumowanie

“Money” to nie tylko jeden z najpopularniejszych utworów Pink Floyd, ale także jeden z najbardziej wpływowych utworów rockowych wszechczasów. Jego energetyczna melodia, chwytliwy refren i krytyczne teksty nadal inspirują słuchaczy na całym świecie.

To właśnie takie utwory jak “Money” czynią z Pink Floyd legendę rocka progresywnego.

TAGS